S♯ ludzie, ktđrych brak empatii pozbawia cz?owiecze?stwa do tego stopnia, ?ơe odbieraj♯ je innym.
Abi najpierw zosta?a sprzedana przez swojego ojca za d?ugi, a potem przekazywano j♯ z r♯k do r♯k jeszcze pi♯♯ razy. Dzi? wci♯?ơ jest towarem. Sarika mia?a kilkana?cie lat, gdy wywo?ano u niej przedwczesn♯ menopauz♯, by miesi♯czka nie przeszkadza?a jej w pracy. Ni Ketut nie mog?a sp?aci♯ po?ơyczki, dlatego wraz z kilkuletnimi wnukami zmuszona zosta?a do wygrzebywania ziarenek kawy ze zwierz♯cych odchodđw.
Mimo rozwoju cywilizacji ludzie wci♯?ơ s♯ towarem. Marcin Margielewski z bliska przygl♯da si♯ procederowi handlu nimi. W trakcie swoich podrđ?ơy, ktđrych efektem jest ta ksi♯?ơka, dostaje propozycje przeprowadzania rekrutacji w Polsce. Jest ?wiadkiem zakupđw w agencji po?rednictwa pracy, ktđra obiecuje spe?nienie marze?, a tak naprawd♯ handluje ?ơywym towarem. Poznaje tych, ktđrzy w zdesperowanych bied♯ istotach widz♯ wy?♯cznie sposđb na wzbogacenie si♯.
Ta ksi♯?ơka to epilog dla historii opisanych w trylogii "Niewolnicy" i dowđd na to, ?ơe nawet je?li co? nas bezpo?rednio nie dotyka, wcale nie oznacza to, ?ơe nas nie dotyczy.
UWAGI:
Na ok?adce: Ludzie to towar, na ktđrym mo?ona zarobi? miliony, wykorzysta? i wyrzuci?, gdy si? zepsuje. Na stronie tytu?owej i ok?adce: Prđszy?ski i S-ka. [>>] Na 4 stronie ok?adki: Ta ksi??oka to epilog historii opisanych w trylogii "Niewolnicy".
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Berlin, rok 1989. W dniach upadku muru wzniesionego pomiędzy Wschodem a Zachodem Miriam Winter opiekuje się swoim umierającym ojcem. Ciężko chory człowiek powtarza jedno imię: Frieda. To imię oraz obozowy numer, odkryty niespodziewanie na jego nadgarstku, pod paskiem zegarka, naprowadzają Miriam na trop strzeżonej od lat tajemnicy.Szukając informacji na temat jego przeszłości, Miriam zagląda do szafy w pokoju matki. Wśród rzeczy po niej znajduje kobiecy pasiak, a w nim zaszyte dziesiątki listów pisanych przez tajemniczą Friedę do ojca Miriam, Heinricha. Listy te opowiadają o "królikach" z Ravensbrück, czyli więźniarkach poddawanych okrutnym eksperymentom medycznym, a słowa i zdania rozsiane wśród opisów ich cierpienia i poświęcenia układają się w historię miłości, którą Heinrich przez blisko pół wieku skrywał na dnie swojego serca. Zainspirowana niezwykłym losem kobiet z hitlerowskiego obozu, Miriam postanawia zburzyć mury, którymi sama się otoczyła. Nadzieja bowiem nie umiera nigdy, nawet w czasach największego mroku.
Opis pochodzi od wydawcy
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Anna Ellory ; przełożył Michał Juszkiewicz.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Zuzanna Maks to kochająca żona i matka. Kobieta przedsiębiorcza, skrząca humorem, pozytywnie nastawiona do życia. Szczęśliwa, chciałoby się rzec.
W zaciszu czterech ścian rozgrywa się jednak życie zupełnie inne niż to, które prezentuje na zewnątrz.
Piszę książki o miłości, bo światu potrzebna jest miłość. W najważniejszej dla mnie "Kruchości porcelany" opisane są różne odcienie miłości. Od bieli aż po czerń.Wyrządzone nam krzywdy trzeba wybaczać, nie rozpamiętywać, bo nienawiść niszczy nas, a nie tego, który krzywdzi. Kiedy upadniemy, musimy się podnieść i iść dalej. Bo życie mamy tylko jedno, tylko to, które trwa. Innego nie będzie. Nawet po największych tragediach można żyć. Żyć pięknie.
UWAGI:
Na okładce: Żadna pora nie jest dla Ciebie właściwa. Dziś jest za późnona wczoraj i za wcześnie na jutro. Jeśli musisz coś zrobić, nie zastanawiaj się [>>] . Zrób to natychmiast. Trzymasz swoje życie w swoich rekach. Nie wolno Ci zmarnować już ani sekundy.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Dörte jest dziedziczką fortuny, mieszka w pałacu i wkrótce będzie niezależna. Dopóki nie osiągnie pełnoletności, musi jednak prosić o każdy grosz. Jej młodsza kuzynka ma dopiero dwanaście lat, ale już wie, że świat może być naprawdę ponurym miejscem. Matka dziewczyny ponownie wychodzi za mąż, a czarujący ojczym szybko objawia swoją prawdziwą naturę. Teraz każdy dzień to nieustanny koszmar, w który przecież i tak nikt nie uwierzy. Bo w świecie rządzonym przez mężczyzn kobiety muszą być posłuszne. Oparta na faktach opowieść o tragedii wykorzystanych kobiet, opresyjnym systemie prawnym i krzywdzących stereotypach. Historia sprzed wieku, a książka wciąż tak bardzo aktualna. Tak potrzebna.
Opis pochodzi od wydawcy
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Magda Knedler.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Dörte jest dziedziczką fortuny, mieszka w pałacu i wkrótce będzie niezależna. Dopóki nie osiągnie pełnoletności, musi jednak prosić o każdy grosz. Jej młodsza kuzynka ma dopiero dwanaście lat, ale już wie, że świat może być naprawdę ponurym miejscem. Matka dziewczyny ponownie wychodzi za mąż, a czarujący ojczym szybko objawia swoją prawdziwą naturę. Teraz każdy dzień to nieustanny koszmar, w który przecież i tak nikt nie uwierzy. Bo w świecie rządzonym przez mężczyzn kobiety muszą być posłuszne. Oparta na faktach opowieść o tragedii wykorzystanych kobiet, opresyjnym systemie prawnym i krzywdzących stereotypach. Historia sprzed wieku, a książka wciąż tak bardzo aktualna. Tak potrzebna.
Opis pochodzi od wydawcy
UWAGI:
Oznaczenia odpowiedzialności: Magda Knedler.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Seksualność w trakcie zbrojnego konfliktu najczęściej sprowadza się do przemocy: masowych gwałtów, zniewolenia, naznaczania. Doświadczenie seksualnej pracy przymusowej w nazistowskim burdelu nadal pozostaje w sferze tabu. Przemilczany pozostaje sam fakt istnienia systemu kontrolowanego nierządu, przemilczane są jego ofiary. Przemilczany jest też okres powojenny - czas, w którym wojenny los kobiet równał się z grzechem kolaboracji, kobiet, którym publicznie golono głowy za intymne relacje z wrogiem. Historia seksualnych pracownic przymusowych w okresie wojny nigdy nie będzie klasyczną narracją. Prawdopodobnie nigdy nie stanie się też częścią polskiej pamięci zbiorowej. Jest już za późno. Mikrobiografie bohaterek tej książki pozostaną niedokończone. Rzadko zdarza się, żeby któraś z ofiar pozostawiła świadectwo, nikt też nie zadbał o to, aby zaświadczyły o swojej przeszłości. Powojenne milczenie o ich cierpieniu było najprawdopodobniej najsurowszą karą. Ich cierpienie pozostało niewypowiedziane. Dotychczas nie było "odpowiedniego" momentu. Nadal tak zwani więźniowie asocjalni, homoseksualiści, ofiary przemocy seksualnej to "nieistotne wyjątki". Strach było o nich mówić. Nie mogliśmy albo nie chcieliśmy o nich usłyszeć. Joanna Ostrowska wypełnia tę lukę.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 409-441.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
